موسوي متخصص اعصاب و روان گفت: يکي از اتفاقاتي که ممکن است براي هر خانواده اي اتفاق بيفتد از دست دادن پدر است،مرگ پدر کودکان را بسته به سن و سالشان با مسائلي روبرو مي کند و هر صحبتي غير از واقعيت ،حالت انتظار را در فرزند به وجود مي آورد و به او اميد واهي مي دهد.
وي افزود : اين حالت انتظار بعد از گذشت زمان اظطراب در فرزند به وجود مي آورد و درجواب سوال هايي همچون عدم ارتباط و صحبت نکردن با پدر که در ذهن او ايجاد مي شود ،بايستي مطرح کرد که پدر ديگر پيش ما برنمي گردد و ما در دنيايي ديگر به او ملحق مي شويم.
اين متخصص اعصاب و روان ادامه داد: در بازه ي زماني کمتر از 9 سال ،جايز نيست که فرزندان در مراسم حضور داشته باشند و همچنين اين خبر بايد از طرف مادر يا نزديکترين فرد خانواده به صورتي مطرح شود که کمترين آسيب را به فرزند وارد کند زيرا مطرح شدن اين موضوع ازطرف اقوام دورتر ،ناباوري در فرزند ايجاد مي کند .
موسوي اظهار داشت: اگر پدر به علت تصادف يا بيماري زماني را در بيمارستان سپري کرده باشد ،قطعا فرزندش او را در بيمارستان ملاقات کرده پس در اين مواقع بهتر است خبر در بيمارستان يا توسط پزشکان به فرزند اطلاع داده شود،همچينين در فقدان پدر نبايد خيلي حس ترحم به بچه داشت زيرا آنها حس ترحم را متوجه مي شوند و اين رفتار ترحم آميز بعد از گذشت يک مدت رنگ ديگري به خود مي گيرد ، رفتار بايد عادي و همراه با محبت و احترام باشد.
وي در خصوص ازدواج مجدد مادر و حفظ ارتباط با خانواده پدر افزود: اين ازدواج بايد 1 يا 2 سال بعد از فوت پدر و با در جريان گذاشتن بچه ها صورت گيرد در غير اين صورت تاثير منفي در روحيه فرزند به جا مي گذارد و بعد از اين اتفاق مادر نبايد ارتباط را با خانواده پدر قطع کند چون پدربزرگ و عمو و .الگويي براي فرزند محسوب مي شوند و بازگو کردن برخي مطالب بايد از جانب فردي باشد که فرزند به عنوان جايگزين او را پذيرفته باشد.
اين متخصص اعصاب و روان در پايان ابراز داشت: اگر پدر روزهاي خود را در زندان سپري کند،فرزند نبايد او را در زندان و پشت ميله ها ببيند،صحبت هاي تلفني وفرستادن نامه روش مناسب تري براي حفظ اين ارتباط است.
درباره این سایت